İnsan yapımı bir sentetik elmas fikri son derecede ilgi çekicidir. Bir tür simyacı işi gibi görünse de aslında yapay bir elmas üretmek mümkündür. Aslında iki tür sentetik elmas vardır. Taklit elmas (görünüşü ve yapısı itibarı ile elmasa benzeyen madde) ve sentetik (taşın kimyasal yapısının neredeyse elmas ile birebir aynı olduğu bir elmas).
Silikon karbürden oluşan taklit elmas ilk olarak 1893 yılında Henri Moissan tarafından bir meteor kraterinin içerisinde keşfedilmiştir. Ardından bu elmaslar laboratuvar ortamında Moissan ve aralarında ekibi tarafından yeniden oluşturulmuştur. Bu elmaslardan Willard Hersey tarafından oluşturulanı Kansas'taki McPherson Müzesi'nde sergilenmeye devam etmektedir.
1953 yılında Baltzar von Platen'in liderliğindeki bir ekip, İsveçli bir elektrik şirketi ASEA'da gizlice çalışıyordu. Ekip, çalışmaları sırasında yeterli miktarda ısı ve basıncı oluşturmayı başararak ilk kez bir sentetik elmas üretmeyi başardı. Ekibin geliştirdiği makine 83 bin atmosfer basınç oluşturabiliyor ve bu basıncı iki saat süreyle uygulayabiliyordu. Makine o kadar tehlikeliydi ki von Platen, makinenin çalışması için gerekli olmayan herkesin makine çalışmadan önce odadan çıkmasını istiyordu.
Ekibin bu buluşu rakiplerinin bu fikri çalacağı endişesi ile bir süreliğine gizli tutuldu. Bundan bir yıl sonra General Electric'te çalışan bir ekip, ilk sentetik elması ürettiğini duyurdu. Sentetik elmasın ticari üretimi kısa bir süre sonra başladı ve insan yapımı elmaslar pek çok alanda kullanıldı. Mücevher endüstrisinin yanı sıra sentetik elmaslar kesim işlemlerinde ve karmaşık makinelerdeki elektronik malzemelerin parça hızlandırıcılarında ve ölçüm aletlerinde kullanıldı.