Karbon Kağıdı (Kopya Kağıdı)

İki adet kağıt arasına konan ve kopya kağıdı olarak da bilinen karbon kağıdı.

Bir çömlekçi ve aynı zamanda bir mucit olan Ralph Wedgwood (1766-1837), 1806 yılında "stilografik çoğaltma yazıcısı" adını verdiği bir ürünün patentini aldı. Bu aygıt, görme engelli kişilerin yazı yazabilmelerine yardımcı olmak için, o zamanlarda popüler olan tüy kalem yerine metal bir çubuğun kullanımını gerektiriyordu.

Wedgwood'un yazı yazma makinesi, metal kablolarla çapraz bir şekilde döşenmiş bir yüzeyin, görme engelli kişiyi yazarken yönlendirmesi esasına dayanıyordu. Wedgwood, ardından mürekkebe batırılmış bir sayfa kağıdı kuruttuktan sonra onu bir başka kağıt ile makinenin kablolu yüzeyi arasına yerleştiriyordu. Makinenin metal çubuğu, karbonlu kağıttan aldığı mürekkebi altındaki kağıda aktararak, tüy kalemleri sürekli olarak mürekkeple doldurma zorunluluğunu da ortadan kaldırmış oluyordu.

Kopya kağıdı olarak da bilinen karbon kağıdı, stilografik yazıcının bir yan ürünü olarak üretildi ve iş dünyasında, insanları sahteciliğe yeltendirebileceği endişesi ile kısa sürede kabul görmedi. Karbon kağıdı, 1867 yılında ticari olarak başarı yakalayan ilk daktilonun piyasaya sürmesine kadar da popülerlik kazanmadı.

Kopya kağıdı 1860larda Lebbus Rogers'ın kurum, neft ve yağ karışımını karbon kağıt üzerinde kullanması ile değişiklik gösterdi. Rogers'ın bu yöntemi, yirminci yüzyılın ortalarına kadar kullanılmaya devam etti. Elektronik iletişimin popülerlik kazanması le birlikte karbon kağıt kullanımı her ne kadar sona ermiş olsa da, İngilizce'de Carbon Copy'nin kısaltılmışı olan "Cc", elektronik posta gönderiminde gönderilecek olan elektronik postanın kopyalanarak diğer kişilere de iletilmesi için kullanılmaya devam etmektedir.