Yüksek çözünürlüklü (HD) medya ilk olarak 1998 yılında, DVDlerin ticari olarak satışa sunulmaya başlamasından üç yıl sonra geliştirildi. DVDlerin bir CD'nin kapasitesinden tam altı kat fazla depolama alanı sunabilmesine rağmen yeni HD medyasında bulunan tüm verileri depolamak için yeterli değildi. Yeni biçimlere ihtiyaç duyuldu ve bir süre sonra, 2003 yılının Nisan ayında, ilk Blu-ray diski ve HD DVD uyumlu cihazlar satışa sunuldu.
Blu-ray ve HD DVD, bir DVD'den tam olarak altı kat daha fazla veri depolayabilir. Görece düşük kalitede görüntü iletebilen DVDlerden yakınan halk, yine o dönemlerde popülerlik kazanmaya başlayan büyük boyutlu televizyonlarında yüksek çözünürlüklü filmleri izleyebilmek için bu HD depolama aygıtlarına ihtiyaç duymaya başladı.
1998 yılında geliştirilen yüksek çözünürlüklü medya ile HD DVD depolama aygıtının 2003 geliştirilmesi arasında bir boşluk bulunmaktadır. Her ne kadar o dönemde kısa dalga boyuna sahip lazerlerin bu problemi gidererebildiği kesin olarak bilinse de, Santa Barbara'daki Kaliforniya Üniversitesi'nde profesör olan 1954 doğumlu Dr. Shuji Nakamura, mavi renkli lazer diyotları icat edene kadar Blu-ray ve HD DVD piyasaya sürülmedi. Nakamura zaten mavi, yeşil ve beyaz renkli ışık yayıcı diyotları (LED) 1990larda icat etmişti. Blu-ray, ismini, bu diski okumak ve disk üzerine yazmak için kullanılan mavi renkli lazerden alır.
Daha önce VHS ve Betamax biçimleri arasındaki masraflı savaştan nasibini almış olan üreticiler, DVDyi standart bir biçim olarak kullanmaya başladılar. Ancak bu savaştan ders çıkarmamış olsalar gerek, Sony'nin Blu-ray diski ve Toshiba'nın HD DVD biçimlerini okuyabilen cihazlar piyasaya sürülmeye başladı ve her iki firma da, pazarın hakimi olabilmek için birbirleri ile rekabet etti. Bu iki teknoloji devi arasındaki savaş, Toshiba'nin 19 Nisan 2008'de HD DVD biçiminin üretimini durdurduğunu duyurması ile Sony'nin galibiyeti ile sonuçlandı. O güne kadar 1 milyona yakın HD DVD oynatıcısı satılmıştı.