Chesebrough, iyileştirici bir ürün geliştirdi.
1872 yılında patentlenen Vazelin (Vaseline®), yumuşak parafin, gaz yağı jeli ve parafin yağı karışımından elde edilen bir ürünün ticari adıdır ve İngiliz kimyager Robert Chesebrough (1837-1933) tarafından icat edilmiştir. Yarı katı hidrokarbon karışımı olan Vazelin, önceleri petrol çıkarma işlemleri sırasında ortaya çıkan petrol mumundan oluşuyordu. Daha sonra bu mumun tortusu, kemik kömüründen geçirilerek eleniyordu. Vazelin adının, Almanca su anlamına gelen "vasser" ve Yunanca yağ anlamına gelen "elaion" kelimelerinden türediğine inanılır.
İlk Vazelin fabrikası 1870 yılında Brooklyn, New York'ta açıldı ve şirket, 1911 yılında Avrupa'da ilk fabrikasını açtı. Cheesebrough, önceleri Birleşik Devletler'de buluşunun tıbbî faydalarını alıcılara anlattı. Cheesebrough, bunu, önce kendi derisini ya asitle ya da ateşle yakarak daha sonra yanan kısma bu merhemi sürerek yaranın nasıl iyileştiğini göstererek gerçekleştirdi. Vazelin, önceleri sıyrıklara, yanıklara ve kesiklere iyi gelen bir krem olarak piyasaya sürülse de, günümüzde Vazelin'in kanıtlanmış bir tıbbî etkisi bulunmasa da, iyileşme sürecini yarayı mikroplardan ve nemden koruyarak hızlandırdığı bilinmektedir.
Yirminci Yüzyıl'ın başlarında balmumu gibi katkı maddeleri ile karıştırılarak daha verimli bıyık yağı üretiminde kullanılan Vazelin, günümüzde ise deri losyonu ve dudak merhemi gibi pek çok kozmetik ürününde kullanılmaktadır.
Cheesebrough 96 yaşına kadar yaşamıştır ve kendisinin her gün bir kaşık Vazelin yediğine inanılır. Ayrıca kendisinin göğüs zarı iltihabına yakalandığında bütün vücudunu vazelin ile kapladığı ve bunun sonucunda bu hastalıktan kurtulduğu söylenir.