Fisher, çamaşır günlerinde gereken fiziksel güç kullanma gereksinimini azalttı.
Eskiden çamaşır yıkamak, çok ağır ve sıkıcı bir işti. "Amerikan hane halkının en büyük problemi," olduğunu söyleyenler bile vardı. Ancak bu sorun, modern çamaşır makineleri sayesinde büyük miktarda giderilmiş oldu.
Tarih boyunca, çamaşır tahtasından merdaneye kadar pek çok aygıt, çamaşır yıkama işlemini kolaylaştırmak ve onu daha çabuk tamamlamak için icat edildi. Ancak tüm bu cihazlar, kullanıcılarının iş gücüne gereksinim duyuyordu.
1858 yılında Hamilton Smith, dönerli bir çamaşır makinesinin patentini aldı. Silindirik bir yapıya sahip bu makine, çalkalanan bir suya ve dönen küreklere sahipti. Bu çamaşır makinesi, modern çamaşır makinelerinin ilk örneklerindendi. Diğer çamaşır makinesi üreticileri de, kürekleri makinelerle birleştirip benzer ürünler geliştirdiler. Bu erken makinelerin hepsi döndürme kolu içeriyordu ancak çok geçmeden yakıtla ya da elektrikle çalışan motorlar içeren modeller, döndürme kolu ile entegre edildi.
Hurley Company, 1900ların başlarında Thor adını verdikleri çamaşır makinesini piyasaya sürdü. Alva Fisher (1862-1947) tarafından tasarlanmış bu model, kitle pazara sürülmüş elektrikle çalışan ilk çamaşır makinesiydi. Makine, içerisinde çamaşırların yıkama sırasına sıkışmalarının önüne geçmek için kendi kendine geri dönebilen bir şanzımana sahipti. Makine piyasaya sürüldüğünde çok satmadı, zira o dönemde evinde elektrik olan kişiler halihazırda zengin kişilerdi ve bu kişilerin evlerinde genelde hizmetçiler bulunuyordu. Hizmetçilerin varlığı, çamaşır makinelerini de gerekli bir cihaz olmaktan çıkarıyordu. Daha da önemlisi, makinelerdeki elektrik motoru korumasızdı ve sıçrayan su damlacıkları motorun yanmasına neden olabiliyordu. Ancak evlerde elektrik kullanımının yaygınlaşması ve teknolojinin de ilerlemesiyle, çamaşır makineleri daha güvenli hale geldiler ve günümüzde evlerin vazgeçilmez birer parçası konumundalar.